جنسیت: مرد

سن: 27

خواب دیدم به همراه برادرم در کوه مثل روزهای همیشه تابستان در حال پیاده­روی هستیم که پس از اندک زمانی فاصله گرفتن از ده، روستای پشت سر ما محو شد و تاریکی هولناکی ما را احاطه کرد و این تاریکی آرام آرام تمام وجود من و برادرم را در برگرفت. و با تاریک شدن کل اطراف و صحنه اطراف ما یکباره از خواب برخاستم. در خواب دیگر به همراه هم­اتاقی­هایم در یک صبح زود از اتاق خارج شدیم. همه ما یک تبر بزرگ به همراه داشتیم و به خیابان ولیعصر رفته و از ونک تا میدان ولیعصر تمام درخت­های اطراف خیابان را از ته بریدیم و بازوهایمان با هر ضربه بزرگ می­شد و احساس غرور خاصی به ما دست می­داد. یکی از هم اتاقی­هایم جمله معروف ما را به زبان آورد و گفت مگه با پوست بخردن، غذا بدن درست بونه . . . غریو و شادی بسیاری از ما را فراگرفت و از خواب برخاستم.